مقایسه تاثیر داروهای آلبندازول و تیابندازول در درمان استرنژیلوئیدیس استرکورالیس

استرنژیلوئیدیس استرکورالیس یک انگل روده ای است که تعداد زیادی از مردم دنیا به آن آلوده اند. داروی مناسب برای درمان این انگل تیابندازول است اما این دارو دارای عوارض جانبی زیادی است. در این بررسی تاثیر داروی آلبندازول در درمان استرنژیلوئیدیازیس مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه که از نوع کلینیکال ترایال است 80 بیمار آلوده به استرنژیلوئیدیس استرکورالیس به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول (50 بیمار) با آلبندازول درمان شد و گروه دوم (30 نفر) با تیابندازول مورد درمان قرار گرفت. بیمارانی درمان شده تلقی شدند که آزمایش مدفوع آنها پس از درمان با داروهای فوق از نظر آلودگی به استرنژیلوئیدیس استرکورالیس منفی بود. نسبت درمانی (Cure rate) میزان 92% و 100% به ترتیب برای آلبندازول و تیابندازول بدست آمد، اگرچه از نظر آماری اختلاف معنی داری بین اثر درمان دو دارو در گروه های مورد درمان وجود نداشت. باتوجه به نتایج مطالعات مشابه در این خصوص می توان اثر درمان آلبندازول که عوارض جانبی آن از تیابندازول کمتر است را بهبود بخشید. در نتیجه آلبندازول می تواند به عنوان داروی انتخابی در درمان آلودگی استرنژیلوئیدیس استرکورالیس تلقی شود.